Soos elke jaar, haal ons weer ons kinders (al oud en getroud) se speelgoed (waarvan ons nie mag, of wil ontslae raak nie) uit die wendy, vir die kleinkinders om mee te speel gedurende hulle Kersfeeskuier.Op die een trommel sien ons vanoggend ‘n nota, wat verlede Kersfees daar vasgeplak moes gewees het:
WYN IN ‘n NEUTEDOP
Ek krap van gister af deur my lessenaar se sewe laaie en besluit om die ou dagboeke, wat daar vergader is, deur te gaan, belangrike aantekeninge uit te haal en, van die res, ontslae te raak. Daar is, glo dit of nie, agt dagboeke.
In een dagboek vind ek aantekeninge wat ek tydens die Suid Afrikaanse Wyn Kursus, aangebied deur die Cape Wine Acadamy, gemaak het.
Om te sorg dat die aantekeninge nie verlore gaan nie, het ek besluit om, van dit, te blog.
Wyn dateer sovêr as 8000 VC uit Persië. Vandaar het dit versprei na Assirië, Egipte, Fenisië en die Mediterreense lande. 2000 VC het die Grieke en Romeine wyn gemaak. Tydens die Middeleeue is wyn deur die Roomkatolieke monnike in die kloosters gemaak.
Vanaf ongeveer 1518 het ontdekkingsreisigers, van Portugal en Spanje, wyn na die Amerikas en Ooste geneem.
1652 in die eerste wyndruifaanplantings in Suider Afrika gedoen en in 1788 in Australië en Nieu Seeland. Die eerste wyn in Suid Afrika is 15 liter, wat in 1659, in Kaapstad gemaak is. Twintig jaar later, in 1679, het Simon van der Stel die eerste wyn in Suid Afrika, kommersieel begin bemark. Dit is in 1688/89 deur die Hugenote uitgebrei na Franshoek en Constansia.
In die 1700’s tot vroeë 1900’s het die gewildheid van Kaapse wyn afgeneem. Die redes was veelvoudig – ondermeer as gevolg van wingerd- en druifsiektes soos Phylloxera 1880, wat van die wingerde vernietig het.
Die gewildheid van wyn het egter in die begin 1900’s weer toegeneem.
In 1925 het Professor Abraham Izak Perold die Pinotage druif ontwikkel. Dit is die eerste eg Suid Afrikaanse variteit en is vandag nog baie gewild in Suid Afrika sowel as die res van die wêreld.
In 1935 is die Stellenbosh Farmers Winery gestig.
In 1959 het Lieberstein die gewilde Chinin Blanc begin bemark.
In 1975 is die eerste veiling van skaars Kaapse wyne gehou.
In 1979 is die Suid Afrikaanse Wyn Akkedemie gestig.
In 1995 bereik Suid Afrikaanse Pinotage wêreld bekendheid toe die befaamde redakteur van die American Spectator, James Suckling, die Kaap besoek en, vir die eerste keer, een van die Kanonkop Pinotage wyne proe. Sy woorde was, “;What the hell is going on here? These are spectacular, spectacular!”
In 2005 is die 350ste jaar van wingerdverbouing, en in 2009 die 350ste jaar van wynmaak, in Suid Afrika gevier.
Die ideale omstandighede, waaronder wyn gehou behoort te word, is: a) donkerte, b) 14° tot 16°, c) lug sirkulasie, d) min moontlik vibrasie (die laaste twee diskwalifiseer jou yskas).
Die ideale veroudering vir wyn is: a) volronde wyn – 5 tot 10 jaar, b) medium tot volronde wyn 3 jaar, c) ligte rooiwyn – 1 – 5 jaar.
Gefortifiseerde wyn is wyn waarby alkohol gevoeg is soos Port, Sjerrie en Muskadel.
Wyn voorkoms:
Witwyn met ʼn groenerige kleur is gewoonlik ʼn jong wyn. Witwyn met ʼn strooi skynsel is ideaal verouder. Ouer witwyne het ʼn goue kleur. Wanneer witwyn ʼn bruin of ou-goud kleur is, het dit gewoonlik geoksideer.
Wanneer rooiwyn ʼn perserige voorkoms het, is dit ʼn jongwyn. ʼn Robynkleur rooiwyn is van jong tot verouderd. Rooiwyn met ʼn granaatkleur is goed verouderd en bruin wyn het geoksideer.
Ouderdom? – Solank dit net saam is.
Ons ry in die see se rigting.
“Jy weet gisteraand toe ons by dinges was.” sê sy.
“Dinges?… waar’s dinges” vra ek.
“Ag man… jy weet man… daar by dinges”
“Ek kan nie dink waar ‘n dinges is nie.” sê ek vererg.
“Daar ry jy verby die afdraai” sê sy.
“Oh shit… waar gaan ons nou weer heen?”
Dag 6 – Laaste dag in Cork en terug Dublin toe
Vrydag was ons laaste dag in Cork… en ʼn besige dag.
Ongelukkig is daar, soos in die ander stede in Ierland, nie genoeg beskikbare parkering nie. As daar parkering vir gestremdes, in die strate is, was die alles vol. Die enigste uitweg is om in ʼn parkade te stop (waarvan daar gelukkig heelwat is), en loop.
Die Google meisie het darem al die stadsparkades in haar geheue en ons het nie ‘n probleem gehad om daar uit te kom nie. Ongelukkig is die parkades nie naby die plekke waar ons wou wees nie.
Eerstens moes ek Bank of Ireland om vir my ʼn rekening oop te maak. Dit moes ek doen as gevolg van Amazon se belaglike vereistes om tantième na ‘n Suid Afrikaanse burger oor te betaal. Die parkade, naaste aan die bank “St Patrick’s Quay Parkade”, is 1.3 km van die bank af en loop is nie my gunsteling bedryf nie! Nieteenstaande die feit dat BOI se telefoon-ondersteuning my verseker het dat enige tak my sal kan help, het die mannetjie by die bank geen idee gehad hoe om ‘n nie-inwoner -rekening oop te maak nie, Hy moes alles vir sy baas vra. Ek was skoon verbaas toe ek drie dae later ‘n epos kry waarin ek verseker word dat die rekening geopen is.
Na die bank is ons Carroll’s toe vir aandenkinge en geskenke. Niemand mag Ierland verlaat sonder om ‘n draai by Carroll’s te maak nie:
Daarna is Bitha en ek, op ‘n Hop on Hop off-stadtoer deur ‘n renerige Cork:
Daar was darem nog tyd om die Botter Museum te besoek. Hier het ons die oorsprong van die Kerry Golden Butter, wat reg oor die wêreld bekend is, gesien.
Die was ons laaste dag in Cork en voorlaaste dag in Ierland.
Ons die kar terug gevat na Sixt by Cork Lughawe en ons is met ʼn taxi stasie toe vir ons treinrit, saam met Benitha en Mac, Dublin toe.
Na ons by Dublin stasie afskeid geneem het is ons met ʼn taxi Swords toe waar ons in die Swords hotel tuisgegaan het voor ons terug vlug, Saterdag, Suid Afrika toe.
Ierland Toer – Dag 5 – Ring of Kerry
Ons Ring of Kerry dag.
Om die Ring of Kerry te volg is ons, oa deur die Tripadvisor-forums, gewaarsku: Die verkeer is erg! Ry eerder kloksgewys deur die Ring want die busse ry antikloksgewys en dit hou motors op.
Miskien was ons gelukkig omdat Oktober net na die gewilde Ierse toeristeseisoen is maar, in die eerste plek het ons net twee busse teëgekom, wat beide by ʼn stopplek gestaan het, en van ander verkeer was daar nie veel sprake nie.
Die Ring of Kerry-roete het die hele dag in beslag geneem. Ons is van Cork af, Killarney toe, vanwaar ons roete begin het. Ons het ook het anti-kloksgewys gery (teen alle waarskuwings).
Die pad was nou en kronkelrig maar ons was teen die tyd gewoond daaraan:
Die natuur was baie mooi:
Een v an die hoogtepunte was om die Skellig eilande te sien. Dele van die Star Wars flieks is hier geskiet.
Iewers moes ons stop om ʼn draaitjie te loop en iets te drink. Daar was geen beter plek as die Bunkers Pub en Grill nie:
More volg dag 6
Ierland Toer – Dag 4 – English Market (Cork) & Blarney Castle
Woensdagoggend is ons vroeg Kent stasie toe om Benitha en Mac te kry:
Weereens is ek verbaas oor hoe maklik dit is om in die vreemde stad te bestuur. Die verkeer is niks erger as Johannesburg nie en die motoriste is baie meer bedagsaam en geduldig… ʼn les vir menige Suid Afrikaner… myself ingesluit.
Van Kent-stasie af is ons English Market toe. Een van ons bucket list plekke:
Dit is die netjieste georganiseerde vlooimark wat ek nog gesien het. Van die hotelle (en restaurante) in Cork spog daarmee dat hulle vleis en produkte van die Enlish Market af kom… soos byvoorbeeld, die Commons waar ons tuisgegaan het.
Ek was baie verbaas om ʼn pakke, gemerk “BOEREWORS’, in een van die vele slaghuis-stalletjies op te merk. Nou wel teen €9.25 per kg (R150 per kg) maar steeds eg Suid Afrikaans.
Ons het by ieder elke stalletjie ʼn draai gemaak. Ons het koffie gedrink, geskenke en aandenkings gekoop en speserye wat ons, met ons eerste braai tuis, op skaaptjops probeer het en dit het ons so beïndruk dat ek klaar die vervaardiger in Cork gekontak het om te hoor of hy nie van dit kan uitstuur nie.
Van die English Market af is ons Blarney Castle toe.
Om die tuine en omgewing van die kasteel te besoek is baie vêr loop en ek het nie daarvoor kans gesien nie. Bitha besluit om by die kasteel se toeristekantoor te hoor of hulle nie ʼn rolstoel het nie. Hulle het toe een… teen ʼn deposito van €50 (sowat R820)
Bitha, Benitha en Mac het beurte gemaak om my, in die rolstoel, te stoot. Hulle het naderhand goed geblaas van die moeg. Om dit erger te maak het die erg begin reën en ons het van boom na boom beweeg om beskutting teen die reën te kry.
Ons het darem die Blarney kissing stone van onder af gesien
Blarney Kissing Stone – bo in daardie toring
maar niemand het kans gesien om al die trappe te klim of om die muur, wat al deur duisende lippe gesoen is, te soen nie!
Die kasteel se tuin is pragtig en goed versorg. Hierdie interessante boom – Thuja Plicata_Red Ceder kon ons nie mis nie:
Dit was lekker om Benitha en Mac weer te sien. Ons was pootuit na die dag se rondloop en terug by die hotel en ons aandete geniet en vir Benitha en Mac baie fotos van Suid Afrika af gewys.
more volg DAG 5…
Ierland Toer – Dag 3 – Van Lahinch na Cork
Die eienaar Coach House Lodge, Paul Guerin, bedien sommer self die ontbyt:
Toe hy hoor of beplan om die Cliffs te besoek maar bekommerd is oor die weer en die vêr stap, stel hy voor dat ons die Cliffs vanaf hulle famielieplaas besigtig. Die afdraai na die plaas toe is nie vêr van die Cliffs se parkering af nie en die plaaspad afdraai is duidelik gemerk : Guerin’s Path. Daar gekom, wag sy broer, Martin, die boer, ons in. Hy wys ons waar om te ry en ons parkeer ongeveer vyf meter van die fantastieste uitkykpunt af. Geen foto kan hierdie natuurprag tot sy reg laat kom nie.
Die Cliffs of Moher en die pad wat die ander mense na die Cliffs toe moet loop:
Van die Cliffs af wou ons oorspronklik Dingle toe gaan en die aand in Kilarney oorbly maar ons was al redelik moeg gery. Ons besluit toe om af te ry tot by Killmer, daar met die ferry oor die Shannonrivier te gaan en dan sommer reguit Cork toe te ry.
Die pad Kilmer toe is, soos die ander Ierse plattelandse paaie, baie nou.
‘n Interesantheid van baie Ierseplase is dat die plaashuis naby die hoofpad is.
In Kilmer vra ons vir ʼn ou wat, voor sy huis besig is om sy kar t was, waar die ferry is. Hy beduie dit is vêrder aan met die pad, verby die begraafplaas:
Net na die begrafplaas sien ons die frerry:
Ons het gedink aan die ferry as miskien, bietjie groter as die pond by Malgas wat oor die Breederivier gaan.
Ons het ons heeltemal misgis! Die ferry is massief! Met minstens twintig karre, vragmotors en busse.
Ons het gedink dit haan ure neem vir die ferry om, met al diè voertuie, oor hierdie breë rivier te kom, maar toe nie! Bitha het vir ons by die winkeltjie op die Ferry koffie gekoop en voor ons koffie klaar gedrink is, was ons aan die ander kant.
Die pad Cork toe raak stadigaan breër tot ons later op die hoofweg is.
Ons hotel is toevallig in die voorstede, reg langs die hoofweg.
Ons kry ons kamer, pak af, gaan lê op die bed en doen wat toeriste doen sodra hulle by ʼn plek van akkommodasie aankom… log in op die wifi!
Bitha maak Facebook oop en kyk my met groot oë aan:
“Weet jy watter dag is dit?” vra sy.
“Nee… dis Dinsdag… dink ek.” antwoord ek.
“Dit is die agtste Oktober… ons huwelikherdenking! Hier is dit, ʼn memory reminder op Facebook!”
42 jaar getroud… in Cork, Ierland. Dit is ʼn herdenking om te onthou.
Vanaand gaan ons dit vier… Hier in die Hotel… moet ʼn spoed stort ons en is af kroeg/eetsaal/ontspanningarea toe.
Ons vier dit met ʼn lekker bottel wyn en ek eet ʼn sappige steak en Bitha eet salm:
Terug in die kamer is ons verras! Die handdoeke is op die bed in hartvorm gevou en ‘n bottel vonkelwyn (blykbaar het die hotel dit van ons facebook profiel af uitgevind):
en Bitha het poseer vir ʼn foto om te wys hoe word dit op ʼn pensionaris vakansie gevier:
Dag 4 volg more….
